KÜLT & KLASİK SİNEMA

Dr Jekyll; yakışıklı, idealleri olan, insanlara yardım etmeyi ilke edinmiş; erdemli bir adamdır. Tek sıkıntısı; babasının isteğiyle nişanlısını bir süreliğine beklemek zorunda kalmasıdır. Fakat o ne kadar zor olsa da bekleyecektir. O insanın güzel yanıdır. Adeta ideal bir insan! Fredric March bu rol için biçilmiş kaftandır zerafeti ve yakışıklılığıyla. İdealist, insan ruhunun gizemini çözmeye çalışan, bilinmeyeni kurcalayan bilim adamı... Mr Hyde ise çirkin, kaba, kötülükten zevk alan, korkutucu bir adamdır. Sevdiği kadını elinde tutmak için şiddete başvurmaktan çekinmez. Bu durum kadın için işkence olsa da onun için farketmez. O insanın çirkin yanıdır. Herkesin saklamak, yok etmek isteyeceği yönü.  Bu iki yön/iki adamın aynı insanın bünyesinde olduğuna inanmak ne kadar da zor. Fakat bunu kanıtlarcasına Fredric March mimik, duruş, bakış dahil tüm fiziksel durumları öyle inanılmaz bir değişimle oynar ki hikayeyle bütünleşir. Sonuçta bu değişime gözlerimizle şahit olmuşuzdu...

Han Solo orijinal Star Wars üçlemesinde yakışıklılığı ve onu daha da yakışıklı yapan serseri tarzı ile en sevilen karakterlerin başında geliyor herhalde. Solo : A Star Wars Story' de ana hikayeden kopup gelen, karaktere ait solo film olacak. Bugüne kadar sakin bekleyen ruhum fragmanı görünce çıldırdı diyebilirim. Çok beğendim! Film 25 Mayıs'ta gösterime girecek; sabırsızlanıyorum!

Bu film 50' lerde değil de sonsuz zaman kuşağında yapılmış bence. Hiç eskimiyor, tozlanmıyor; hep ışıl ışıl. En sıkıntılı anımızda bile olsak, izledikten sonra yüzümüze sıcak bir tebessüm konduran , neşe dolu , bize gülümsemeyi hatırlatan bir film. Diyorum ya bu dünyadan olamaz...  Sanki sonsuz bir mutluluktan bir tutam alınmış da sahnelerin içine serpiştirilmiş; Gene Kelly dans ederken yağmur olup yağmış ya da :) Eğer içinizin sıkıldığını hissediyorsanız, açın bu filmi, sıcaklığı, sempatikliği, neşesi; dansları ve şarkılarıyla sizi alsın ve rengarenk mutluluk diyarına götürsün.. Enerjisi bu kadar yüksek. Bunda oyuncuların samimi performansları, 50' li yılların kendine has büyüsü, müzikallarin eşsiz tadı ve sanat yönetimindeki titiz çalışma büyük pay sahibi. Akıllardan kazınmayan ve filme ismini veren yağmurda dans sahnesi de cabası tabii. İzlemezsen olmaz dediğim, sinema dendiğinde akla gelen ilk görüntülerden biri!

Karanlık, kasvetli ve üzerinde alevler yükselen şehri fondaki ney sesiyle bir karganın gözüyle görürüz ve kız çocuğunun sesi şöyle der; "Bir zamanlar, insanlar birisi öldüğünde ruhunu bir karganın ölümün ülkesine taşıdığına inanırlardı. Ama bazen,çok kötü bir şey olduğunda büyük bir keder de taşınırdı ve ruh rahat edemezdi. O zaman bazen, sadece bazen karga yanlış şeyleri düzeltmek için ruhu geri getirebilirdi..." The Crow böyle etkileyici bir sahneyle başlar izledikten sonra uzun süre etkisini hisettirir insana. The crow da gerçekle sanalı ayırt etmek zor. Eric Draven in nerde başlayıp Brandon Lee nin nerde bittiğini ayırt edemiyorsunuz. Lee; Draven ın kendisi olup onunla yaşıyor, soluk alıyor, karganın geri getirdiği kederli ruhla, sapkın ve adaletsiz şehirde yanlış gidenleri düzeltmek için; adalet için geri dönüyor; Eric Draven la yaşıyor ve ölüyor... Kaderin bir oyunu mu bilinmez ancak kendisi de Eric Draven gibi nişanlısıyla evlilik hazırlıkları yaparken vuruluyor, ...

Get Out beni oldukça şaşırtan bir film; kendisi "Akademi" tarafından pek ciddiye alınmayan korku -gerilim türünde ve buna rağmen; En İyi Film, En İyi Aktör, En İyi Yönetmen ve En İyi Orijinal Senaryo gibi yıldızlı dallarda 2018 Oscar adayı! Bu sebeple izlerken beklentinizin önünüzde dörtnala salınması kaçınılmaz. Peki bu film beklentileri karşılıyor mu yoksa akademinin "afro-amerikanların gönlünü alalım" jokerini mi kullanıyor; burası karışık. Öncelikle başrol oyuncusu ve "En İyi Aktör" adaylarından Daniel Kaluuya' nın sadece korkunun gölgesinin dolaşmadığı, etkileyici bir oyun ortaya koyduğu performansı filmin lokomotifi diyebiliriz. Filmi izlenebilir kılan en önemli unsur ve özellikle filmin anahtar sahnelerinde göz dolduruyor. Bir diğer unsur ise müzik olsa gerek. The Shining-vari müzikler oldukça etkileyici. Bunun dışında genel olarak filmi değerlendirecek olursak; ırkçılık hakkında kör göze parmak söyleyeceklerini üzerine basa basa söyleyen...

"Bir insanın hapisten çıktıktan sonra karşılaştığı zorluklar anlatılıyor ve insanlığın yoksulluğu, sefilliğine değiniliyor" İnternet ortamından alınmış bir Sefiller romanı ana fikri yorumunu okudunuz. Elinizde kapağında "SEFİLLER" yazan bir cilt var, tamam. İçerisinde birçok sayfa ve sayfaların üzeri de yüzlerce kelimeden oluşmuş, çok güzel; bu onu bir kitap yapmaya çok yaklaştırdı:)  Peki onu bir klasik yapan neydi, bunca yıla rağmen insanı bu kadar çarpacak ne var bu kelimelerde?  Yukarıdaki birkaç cümle bunu açıklayamaz elbette les misérables 1935 , yanından bile geçemez hatta.  Victor Hugo öyle bir hikaye anlatmıştır ki hak, adalet, sistem, insan, suç, erdem, ceza ve nicesi... Herkesin alacağı dersin farklı olduğu bir öykü..  Bu sebeple o kadar sağlam bir zeminde ki bu filmin kökü, zaten izlemeden önce elinizde bir garanti var. Ancak bu kadar değil elbette. Işık ve görüntü yönetiminin kusursuzluğu bize Gregg Toland üstadı işaret ediyor, başrollerde Fred...